Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς, μ'ενα ρολόι στη θέση της καρδιάς..

Τρέχει ο χρόνος. Και πίσω του τρέχουμε κι εμείς. Να προλάβουμε ο,τι μπορούμε, να αγγίξουμε ό,τι φτάνουμε, να ζήσουμε ό,τι προλάβουμε. Ο χρόνος τρέχει. Πότε γρήγορα, πότε γρηγορότερα. Και φεύγει πάντα νωρίς. Πριν προλάβεις να το πάρεις πρέφα την έχει ήδη κάνει. Και μένεις να κοιτάς με απορία. Κι αναλογίζεσαι τι πρόλαβες αυτή τη φορά. Και πάντα βγαίνεις μείον. Πάντα. Μείον σ'αυτά που ήθελες, μείον σ'αυτά που περίμενες.
Τα βάζω όλα κάτω και μετρώ. Μείον σ'αυτό..και σε εκείνο..και στο άλλο...Μα κοίτα να δεις που πάλι έχω κερδίσει!

And so this is Christmas..

Πέφτει νωρίς ο ήλιος. Και σαν πέφτει ανάβουν τα φώτα. Πολλά και πολύχρωμα. Φωτισμένα δέντρα, φωτισμέμες κολώνες, φωτισμένες βιτρίνες, φωτεινά παιδικά χαμόγελα. Τα μαγαζιά γεμάτα , οι δρόμοι γεμάτοι, οι σακούλες στα χέρια γεμάτες κι αυτές. Δώρα, πολλά δώρα. Δώρα διαλεγμένα με προσοχή για πρόσωπα αγαπημένα, δώρα διαλεγμένα στο φτερό για τις υποχρεώσεις. (Υποχρέωση.. Τι απαίσια λέξη..! Υπό – χρέωση.. Περίοδος εκπτώσεων και για τις ανθρώπινες σχέσεις..)
Μουσική ξεπηδάει από παντού. Σε κάθε πόρτα που ανοίγεις, σε κάθε κτίριο που θα μπεις. Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και κάλαντα και καμπανάκια που χτυπούν. Χαρούμενα όλα. Λες κι ήρθε η χαρά και θρονιάστηκε, βρήκε τη θέση της ανάμεσα στα γυαλιστερά περιτυλίγματα και τα πολύχρωμα φωτάκια, και βάλθηκε να κάτσει εκεί μέχρι να περάσουν οι γιορτές. Και μετά? Μετά θα το σκάσει πάλι, όπως κάθε φορά, από την πίσω πόρτα, σαν τον κλέφτη, και μην την είδατε.. Ας είναι όμως. Το ‘για λίγο’ ήταν πάντα καλύτερο από το ‘ποτέ’. (Ποτέ όμως όσο καλό όσο το ‘ για όσο’..)

Εκεί έξω κάνει Χριστούγεννα ρε γαμώτο, το είδες? Ε και? θα μου πεις..

Μα εγώ ούτε που πρόλαβα να το καταλάβω..

Damien Rice - Happy Christmas (War Is Over)

It all fits inside a little boys pocket

I squeezed my universe between my fingers και να... βλέπεις το φεγγάρι μου?

Marlango - Shake the moon

Τυπικά

Στο κεφάλι μου στατιστική, και συχνότητες και μέσοι όροι και τυπικές αποκλίσεις. Και μαζί με τις αποκλίσεις, και αποκλεισμοί. Τυπικοί κι αυτοί. Τυπικές προσπάθειες λήξης και τυπικές καταλήξεις. Τυπικές κουβέντες. Τυπικές καλημέρες και τυπικές ερωτήσεις. Τυπικό ενδιαφέρον και τυπικές μαλακίες που τυπικά δε θα τις καταλάβω ποτέ. Αλλά δεν βαριέσαι.. μέσα σε τόσους τύπους, δε μπορεί, κι εγώ τυπικά καλά θα είμαι.

Τυπικά λοιπόν, καλησπέρα σας.

It's all locked up

Kathryn Williams - Room in my head

Rodrigo y Gabriela

Δεν έχω λόγια να περιγράψω το αποψινό. Έμεινα μαλάκας. Έτσι απλά. Πώς γίνεται δυο μοναχά κιθάρες να βγάζουν τον ήχο ολοκληρης μπάντας..? Δάχτυλα να κινουνται τόσο γρήγορα που να μην τα βλέπεις. Διασκευές που δε θα φανταζόσουν ποτέ πως θα ακούσεις. Το μέταλ να μπλέκεται με το φλαμέγκο κι εσύ να καθεσαι σαν χάνος και να κοιτάς με το στόμα ανοιχτό. Viva Mexico!

Για περισσότερα στο www.rodgab.com