*Η λάμπα της δεύτερης φωτογραφίας ήταν η αφορμή για το προηγούμενο ποστ. Τη συναντώ κάθε πρωί στο δρόμο για τη σχολή. Χθες τελικά σταμάτησα για να τη βγάλω φωτογραφία. Φωτίζει γέρνοντας ένα παγκακι στη μέση του πουθενά μέρα νύχτα..
Η πρώτη λάμπα, σήμερα το πρωί στην πόλη.
10 comments:
I like the lamp light against the evening sky. Very nice.
Την 1η την προσπερνώ αδιάφορη.
Στην 2η ξεροκαταπίνω και λέω πω ρε μαλάκω μου τι φωτογραφιάρα είναι ετούτη; Αν είναι να μην σε πετυχαίνω ποτέ στο τηλέφωνο του σπιτιού γιατί ψάχνεις για τέτοια κλικαρίσματα, τότε το κάνω γαργάρα!
Απαπαπαπαπα μα τι φωτογραφία είναι ετούτη....
πράγματι η δεύτερη πολύ ωραία φωτογραφία!
καλημέρα σου
*photowannabe, actually it's not an evening sky. The first photo was taken at 9:00am and the second at 1:00pm. Cloudy and dark most of the time..that's the english sky! :)
(And since greek doesn't help at all.. ;) the whole thing is about those lights that stay always on , no matter if it's day or night. Always on like they're waiting for something. Always on until they burn out..)
*globalακι, καλές κι οι γαργάρες, ότι πρέπει για τον λαιμό σου! :p Τεσπα, πέρα από την πλάκα, το ξέρω πως έχω χαθεί λιγάκι, αλλά είμαι καλά.
Κι η φωτογραφία αυτή καθεαυτή καθόλου καλή δεν είναι. Η εικόνα και η ιδέα πίσω από αυτή είναι που σε κάνουν να ξεροκαταπίνεις. Υποθέτω..
*melomene, για τη φώτο ισχύει αυτό που γραψα παραπάνω. :)
Καλή σου μέρα!
και οι δυο πολυ ομορφες φωτο..!!
Τι όμορφες που φαίνονται οι αναμένες λάμπες στο μισοσκόταδο ή στο γλυκοχάραμα...ξεχασμένες από τη νύχτα ή φρεσκοαναμένες... Πολύ ομορφες φωτο!
Kollisa ki egw opws oi alloi! Omorfes photografies!
εμένα μ'αρεσε η πρώτη. βγαινει μια περιεργη ατμοσφαιρα οταν ανακατευονται τα ετεροφωτα με τα (φωτο)αυτοτροφα :-)
H λάμπα σας μπορεί να κλαπεί. Αλλά ξέρετε που μπορείτε να την αναζητήσετε...
*με το φεγγάρι αγκαλιά, χαμόγελο :)
*oneiromageiremata, ξεχασμένες μάλλον. Ή για να θυμούνται ίσως..
*sadie, να, πιάσε ένα χαμόγελο κι εσύ :)
*northaura, μ'άρεσε πολύ όπως το έθεσες! :)
*deadend mind, ελπίζω τουλάχιστον να είναι γλυκιά η μελαγχολία..
*αυτέ, πώς να μου κλέψεις κάτι που δε μου ανήκει..?Δανείσου τη κι εσύ αν θες οπως κι εγώ, για λίγο φως, μιας και διόλου δεν το τσιγκουνεύεται. Κι εγω θα τη βρώ και παλι, έτσι κι αλλιώς θα φέγγει και θα μου τον δείξει τον δρόμο.
*Pythia, καλό μήνα κοριτσάκι! Φιλί!
Post a Comment