Στη γωνιά του καθρέφτη μου θα σε βρίσκω κάθε πρωί. Κάθε που ξυπνώ και κοιτάζω αν είσαι ακόμη εδώ. Και θα μου χαμογελάς και θα φωτίζεται η μέρα μου. Και θα κάθομαι να σε κοιτώ και πάλι, θα χάνομαι στα μάτια σου, χωρίς να λέω κουβέντα.. Γιατί ξέχασα πώς να μιλώ τη στιγμή που με φίλησες. Γιατί όσα είχα να πω τα ξέρεις ήδη. Και θα κάθομαι να σε κοιτώ χωρίς να με νοιάζει τι ώρα είναι, αν έχω αργήσει. Γιατί τα ρολόγια σταματούν σαν είμαι μαζί σου.
Στη γωνιά του καθρέφτη μου θα σε βρίσκω κάθε πρωί. Όπου και να ‘σαι. Γιατί το είδωλό μου πια δεν υφίσταται χωρίς εσένα δίπλα του. Και κάθε βράδυ πριν πέσω για ύπνο θα σου σκάω φιλί, εκεί, στη γωνιά του καθρέφτη μου, και θα σου αφήνω υπόσχεση πως θα με βρεις και πάλι εκεί το πρωί. Στη γωνιά του καθρέφτη μου.