Thursday, November 16, 2006

.


Το ταμείο έκλεισε. Το Λουνα Παρκ άδειασε. Τα αεροπλανάκια μαζεύτηκαν. Τέρμα οι ψευδαισθήσεις.
What a wicked game to play to make me feel this way..
What a wicked thing to do to make me dream of you..

7 comments:

GLOBAL said...

ε ναι αλλά το μέσα σου θα πετάξει ξανά,όχι ακόμα, αλλά σίγουρα ξανά.
αυτό κράτα το φυλαχτό μέσα σου.

George Sou said...

Σωστά, σωστά, τα αεροπλανάκια μας, τα κουβαλάμε μέσα μας, παντού!

fish eye said...

..θλιψη..την καληνυχτα μου!!p

Anonymous said...

Καλημέρα, Σοφάκι...

Anonymous said...

Ψυχή πού'χει μάθει να πετά, γρήγορα θα βρει φτερά να φύγει...

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad said...

*global, μαζι με όλα όσα κρατάω μέσα μου, ας κρατησω κι αυτο. φιλί :*

*g help me, :)

*με το φεγγαρι αγκαλιά, θλίψη όχι, μη.. Καλό βραδυ!

*deadend mind, ναι, καιρός είναι μαλλον. :)

*Serenity μου, καλό σου βραδυ!

*natalia, θα τα βρει μωρε, θα τα βρει, δε μασάει ;)

Borg said...

Όνειρα, ελπίδες και φαντασία, θέλουμε πιο πολύ!