"Ένας πολεμιστής του φωτός ξέρει πως μερικές στιγμές επαναλαμβάνονται. Συχνά βρίσκεται μπροστά σε προβλήματα και καταστάσεις που έχει ήδη αντιμετωπίσει. Τότε νιώθει στενοχώρια και σκέφτεται πως είναι ανίκανος να κάνει προόδους στη ζωή του, αφού οι δύσκολες στιγμές παρουσιάζονται ξανά.‘Αυτό το έχω ήδη περάσει’ παραπονιέται στην καρδιά του.
‘Αλήθεια είναι, το έχεις ζήσει’ απαντάει η καρδιά του. ‘Αλλά δεν το ξεπέρασες ποτέ’
Τότε ο πολεμιστής κατανοεί πως η επανάληψη των εμπειριών έχει έναν και μοναδικό στόχο: Να τον διδάξει αυτό που δεν εννοεί να μάθει.." *
Αισθάνομαι πως κάνω κύκλους. Εγώ, όχι η ζωή μου. Ας πούμε πως κατά κάποιο τρόπο προκαλώ την κυκλική ροή των πραγμάτων. Κάπως έτσι. Πως χωρίς να το καταλάβω βρίσκομαι και πάλι στο ίδιο σημείο, όχι όμως γιατί έτσι ήρθαν τα πράγματα, αλλά γιατί μάλλον εγώ τα έφερα έτσι. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται. Το γιατί δεν το ξέρω. Το ψάχνω όμως. Βγήκα στο δρόμο και ψάχνω. Και κάνει σκοτάδι εκεί έξω, κι είναι οι λάμπες λιγοστές. Και κάνει κι ανασφάλεια και φόβο κι άλλα πολλά. Και σε κάθε στροφή ξεφυτρώνει κι ένα ακόμη ερωτηματικό για να κάνει τον δρόμο ακόμη πιο δύσκολο. Δίχως χάρτες και πυξίδα, δίχως κανέναν για οδηγό. Ξέρω πως τον δρόμο αυτό μόνη μου πρέπει να τον περπατήσω, μόνη μου να βρω την άκρη. Για να βγω από τον κύκλο πρέπει πρώτα να μάθω. Ό,τι χρειάζεται να μάθω. Ό,τι είναι αυτό που με φέρνει πάντα πίσω στο ίδιο σημείο..
*Απόσπασμα από τον Πολεμιστή του Φωτός του Paulo Coelho
** Η φώτο από χθες το βράδυ, λίγες ώρες πριν την ολική έκλειψη της σελήνης.
8 comments:
και η ανασφαλεια κι φοβος..ολα γνωριμα..να σου συστησω ενα βιβλιο που τυχαινει να διαβαζω αυτες τις μερες??τον παλιατσο και την ανιμα της βαμβουνακη..ολα θα τα βρεις εκει μεσα..
To έγραψα και στον A.F.Marx:
http://afmarx.blogspot.com/2007/03/blog-paulo-coelho.html
τόσος κόσμος χρησιμοποιεί τις ατάκες του Coelho που τελικά είναι (κατ΄εμέ) μπουρδολογίες του κερατά.
(ε μα κι εσύ τον πολεμιστή του φωτός, απαππααπα ξύλο που θες).
Όσο για τους κύκλους, μήπως κρατάς ένα νοητό μοιρογνωμόνιο και τσιμπιέσαι κι από πάνω; Άσε ρε που εσύ κι οι χάρτες δεν τα πάτε καλά! Μήπως τελικά μια αγκαλιά να σε καθοδηγήσει εκεί που επιθυμείς;
3shots, η ζωή μου κύκλους κάνει, λές να είμαι πορτοκάλι?
:-)))
(παλιό Αφρικάνικο γνωμικό!)
ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι ίδιο στην ζωή μας. Μοιάζει, ίσως, αλλά ΔΕΝ είναι ίδιο.Βλέπουμε μπροστά μας ένα κουβάρι νήματα μπερδεμένο και πίσω μας μόνο ένα: αυτό που μόλις περπατήσαμε. Κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου διαλέγουμε κι από ένα και προχωράμε. Μπροστά κι όχι σε κύκλους!:-)
Keep Walking!:-)
Σοφάκι, γράψε μιαν ιστορία με πέντε λέξεις, έλα:
http://youtzin.blogspot.com/2007/03/blog-post_11.html
:-)
Oλοι μπαίνουμε μέσα σε φαύλους κύκλους καμιά φορά και νομίζω οτι όταν το συνειδητοποιούμε αρχίζουμε να βγαίνουμε.
Πολύ όμορφο blog!
*με το φεγγάρι αγκαλιά, βαμβουνάκη αγαπημένη. Πολλές φορές βρήκα τον εαυτό μου στα βιβλία της. Το συγκεκριμένο δεν το έχω διαβάσει. Ακόμη. Ευχαριστώ :)
*globalακι, η αγκαλιά θα με καθοδηγήσει εκεί που επιθυμώ λες? Δε θα ταν πιο σωστό οι επιθυμίες μου να με καθοδηγήσουν στη σωστή αγκάλιά..? Αυτές μπορεί και να μη χρειάζονται χάρτη.
Τον Coehlo τον αφήνω ασχολίαστο, γουστα είναι αυτά εξάλλου. Αλλά το μοιρογνωμόνιο.. δυσκολεύομαι πολύ να μην το σχολιάσω! :p Γιατί πάω στοίχημα οτι το μπερδεύεις με τον διαβήτη. Πώς να κάνω κύκλους παιδάκι μου με το μοιρογνωμόνιο, και πως να τσιμπηθώ?
*afrikane, ένα δίκιο το χεις, αλλά.. Μπορεί να μην είναι ακριβώς τα ίδια αυτά που συναντάς, γιατί αυτό θα ήταν αδύνατο, αλλά οι ομοιότητες είναι τόσες πολλές ρε γαμώτο.. Anyway, I do keep walking! :)
*Γιουτζιν, ευχαριστώ για την πρόσκληση. Η ιστορία έρχεται :)
*pixie, καλωσόρισες :)
Κάπως έτσι είναι μάλλον. Κι επώδυνη διαδικασία η συνειδητοποίηση. Λυτρωτική τουλάχιστον η έξοδος.
Κι εγώ ανατρέχω πολλές φορές στον Coelho για να ξαναβρώ το μίτο μου...
Αν βρεις την απάντηση στο "γιατί κάνω κύκλους" πες το και σε μένα, σε παρακαλώ! Ίσως με βοηθήσει να δώσω απάντηση στη δική μου παρόμοια απορρία με τον εαυτό μου!
Καλημέρα!
Post a Comment