Ε, ξημέρωσε και το αύριο. Εντάξει, φτηνά τη γλιτώσαμε. Οι απώλειες ασήμαντες. Μέχρι εδώ καλά. Στο μυαλό μου έρχεται το Μίσος του Κασοβιτς κι ο τύπος που καθώς πέφτει από τον ουρανοξύστη επαναλαμβάνει ΄Μέχρι εδώ καλα...Μέχρι εδώ καλά..’ Και συνεχίζει λέγοντας πως δεν έχει σημασία το πως πέφτεις. Σημασία έχει το πως θα προσγειωθείς.
Μέχρι εδώ καλά λοιπόν.
24 comments:
respect!!!!!!!!!!!!!
Μεγάλη ταινία.
Να είσαι καλά!!!!
Απο πεσιμο αλλο τιποτα τελευταια.
Καλη προσγειωση.
Τι μου θύμισες. Numb. Τελειως
Και ...τι έχουμε πάθει τελευταία με τα πεσίματα;
Αυτό που κατάλαβα τελικά είναι ότι η πτώση δεν έχει και πολλές διαφορές από την πτήση. Ίσως και καμιά
Όπως και να προσγειωθείς, θα πονέσεις. Και τότε καλά δεν θα 'ναι. Μάλλον το αντίθετο.
Καλώς ήρθες πάλι στα ξένα. Άντε ν' ακούσουμε και λίγο μουσικούλα.
καλημέρα..
Κυρία Αντιδήμαρχε, όλα καΛΛΛά.
Σ:)))
απτις αγαπημενες μου ταινίες to Haine...
και όσο για την πτώση...
Just the bang
And the clatter
As an angel
Hits the ground
tombez au bord de mes bisous madame!
*sigmataf, μεγάλη ναι! :)
*archive, όσο μπορούμε και ξανασηκωνόμαστε δεν πειραζει, ας πέσουμε και λιγο ;)
*dr.uqbar, πτώση-πτήση..χμμ δεν έχεις κι άδικο..
*loveisadog,and what about the falling leaf..? Ξέρει όχι μόνο πως θα πονέσει, ξέρει πως θα πεθάνει. Αλλά.. ;)
καλημέρα..
*Αρχηγέ μου όλλλα καλλλα! Μείνε ήσυχος! Την έχουμε σίγουρη τη νίκη! Ο Ρομπέν να ναι καλα. Θα τους πάρουμε και τα σώβρακα! :p
*Μορτάκι μου, κοίτα τώρα συνειρμός πρωινιάτικα..
Bono--> πτώση --> The Million Dollar Hotel OST --> τσακώνεις τραγουδάκι τωρα (http://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=7C49FE342F5ED6AF )
Γαμάτο σαουντρακ!Και ταινία περίεργα ωραία..Δεν ξέρω αν την έχεις δει.Αξίζει πάντως.
(Σημείωση για όποιον δεν την έχει δει: Τα λόγια που ακουγονται στην αρχή του κομματιού τα λέει ο Jeremy Davies (Tom Tom) αφου έχει πάρει φόρα και έχει πηδήξει απο την ταρατσα του ξενοδοχείου.)
*Λενιώ, Λενιώ, καλημερούδια!! :D
*Ανδρομέδα μου, τέτοιο πέσιμο μαλιστα!! :D
:*
Αλλά αντιμετωπίζει το πόνο και το θάνατο και δεν προσπαθεί να βρει δικαιολογίες και ψεύτικες ελπίδες για να κρατηθεί σ'αυτό που του δίνει (ή που κάποτε του έδινε) ζωή. Ίσως να έχει την δύναμη να βλέπει ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Όπως και να 'χει η αποκοπή από κάτι ζωοφόρο είναι πάντα πολύ επώδυνη..Απλά η ειληκρινής αποδοχή της κατάστασης σε προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα. (και η προσγείωση αυτή είναι πολύ πιο ψυχοφθόρα από την προσγείωση της πτώσης που ακολουθεί).
Ίσως πάλι να περιμένει τον επόμενο ρόλο του...ποιός ξέρει;
καλημέρα.. :0)
Έτσι, έτσι.. Θέλει μαγκιά και δύναμη πολλή να παραδεχτείς πως δεν υπάρχει ελπίδα, να μην προσπαθεις να ψευτοκρατηθείς απ' ό,τι σου δινε ζωή και να κοιτάξεις μπροστα κι ας μη βλέπεις τίποτε άλλο παρά μόνο γκρεμό.
Μα ξέρεις κατι? Η ελπίδα δεν είναι έτσι κι αλλιώς πίσω, σ'αυτό που σε κρατούσε, είναι μπροστά, σ'αυτό που σε περιμένει. Το πες κι εσύ, στον επόμενο ρόλο του. Ξέρει πως θα πεθάνει, μα ξέρει πως θα κάνει τον κύκλο του και θα ξαναγεννηθεί αλλιώς. Κι αυτό δεν είναι μόνο ελπίδα, έχει και προσμονή μέσα του και περιέργεια για το άγνωστο κι ενθουσιασμό κι όνειρα κι άλλα πολλά. Κι ίσως όλα αυτά καμιά φορά να είναι αρκετά για να απαλύνουν λίγο τον πόνο και της προσγείωσης από την πτώση και της προσγείωσης στην πραγματικότητα.
:)
Το βασικότερο για μένα είναι να μην περιμένω τίποτα. Να εισπράτω ότι μου προσφέρει η στιγμή. Περιμένοντας πάντα βρίσκεις άλλοθι και σιγουριά σ' αυτό που θα συναντίσεις παρακάτω. Και έτσι απαλύνεις τον πόνο σου. Και ο πόνος είναι το συναίσθημα που σε ωθεί στη καλυτέρευση. Ίσως λίγο πεσιμιστική άποψη των πραγμάτων αλλά πως αλλιώς θα εκτιμήσεις το νέο. Πως αλλιώς θα βγεις από το κλουβί του παρελθόντος;
Από άλλη ματιά βέβαια, η έλλειψη αναμονής και ελπίδας, για κάποιους ταυτίζεται με την αρρωστιμένη όψη της ζωής. Απόλυτα κατανοητό και αυτό...
Οπότε αρκεί να ξέρει ότι δεν υπάρχει τέλος γιατί ότι και να κάνει με κάποιο τρόπο θα ξαναγεννήθει. ΚΑι ας πονέσει με τις πτώσεις..
σε κούρασα..
χαμόγελο για καλή μέρα!! :)))
Μάλλον ρεαλιστική παρά πεσιμιστική θα έλεγα. Μα πως μπορείς να βρίσκεις αλλοθι και σιγουριά περιμένοντας, όταν δεν ξέρεις τι σε περιμένει? Ο αισιόδοξος θα βρει όνειρα κι ελπίδες και την πρόκληση μπροστά του. Ο απαισιόδοξος θα βρει την ανασφάλεια και τον φόβο για το άγνωστο. Ο ρεαλιστής πάλι δε θα κοιτάξει καν μπροστά. Θα ζήσει στο μαξιμουμ κάθε στιγμή της πτώσης του κι ότι προκύψει. Δεν ξέρω τι από τα 3 είναι καλύτερο, κι ίσως πάλι να μην έχει και καμία σημασία.
Τεσπα, από αλλου ξεκίνησε κι αλλου έχει φτάσει το θέμα, μα χαίρομαι που μερικά ποστς γίνονται αφορμή για καλή κουβέντα.
Κάθε άλλο παρά με κουρασες!!
Και με τετοιο χαμόγελο, καλή θα είναι, σίγουρα! :)
Ο αισιόδοξος : δεν πειράζει, θαρθουν καλύτερα.. Πάμε παρακάτω..Όλα καλά.
Ο απαισιόδοξος : ε, μετά από αυτό, τι άλλο θαρθει. Τι πιο ασχήμα. Ότι και ναρθει σκατά όπως αυτό θαναι.. ( Αλλά μέσα του η προσμονή για κάτι λιγότερο άσχημο δεν φεύγει)
Ο ρεαλιστής είναι άλλο καπέλο...\
δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο. Απλά διαφορετικό.
Πάρε κιάλλα για να σιγουρέψεις τη καλή μέρα σου....... ::::))))))))))))))))))))))))
Ωραία, τώρα έχω καβάτζα για ολόκληρη βδομάδα! :p
Να είναι η μέρα σου όλη καλή είναι κι η δική μου. Φιλί :*
* όλη=όσο
χρειάζομαι καφέ επειγόντως :p
Κερνάω! έλα να πιούμε. :*
Βάλε να ζεστάνεις νεράκι κι έρχομαι! ;)
Όταν πλησιάζεις πες μου, για να σερβίρω! Α φέρε και κανα μπισκοτάκι γιατι δεν έχω!! ::ppppp
Βανίλια, σοκολάτα, κανέλα? τι τραβά η όρεξη σου? :D
μμμμμμ πλεονεκτική απάντηση, λίγο απ' όλα!! :ppp
Τι θέλω και ρωταω..! :pp
Έχεις e-mail.
Ρώτα, ρώτα, καλά κάνεις..:)
Για ανοίξτε τις φτερούγες σας εδώ μέσα μην πω καμμιά κουβέντα...
Αααα!!!!!
Ανοιχτές είναι Καπετάνισσα, κοίτα.. ---ν--- :)
Post a Comment