Φυσάει έξω τρελά. Μόλις τελείωσα ότι είχα να κάνω για σήμερα, ώρα να πάω σπίτι. Κοιτάζω όμως έξω, πίσω από την ασφάλεια του παραθύρου μου, και το σκέφτομαι πολύ να το κάνω. Ένας χαμός εκεί έξω.Μια διαρκής και ακανόνιστη κίνηση. Δε μ'αρέσει ο αέρας. Kαθόλου de δε μ'αρέσει. Τα αναστατώνει όλα. Μαζί κι εμένα. Τα φέρνει όλα πάνω-κάτω και τα παγώνει. Αλλάζει θέσεις, λερώνει, καταστρέφει, ανακατώνει τα πάντα. Νευρικότητα, ένταση, κρύο.
Σταμάτα τώρα για να φύγω! Φτάνει τόσο! Αρκετά! Ααααααα!
5 comments:
:-Ρ
(ο αέρας)
Την Κυριακή τι κάνεις;
(ο Κώστας)
Όλα είναι μάταια
(ο Μάριος)
Σοφία σύνελθε κι ο αέρας ευλογία είναι!
(ο Συνομιλητής)
Μάλλον δεν πάω καλά [κι απόψε]
(ο Άρχοντας)
Σοφούλα , μέσα σου νιώθεις αυτά που φοβάσαι πως θα πάθεις από τον αέρα;
Ο αέρας μας ξυπνάει κιόλας, και μπορεί να ταξιδέψει αθόρυβα ό,τι του ψιθυρίσουμε:)
"How many years can a mountain exist
Before it's washed to the sea?
Yes, 'n' how many years can some people exist
Before they're allowed to be free?
Yes, 'n' how many times can a man turn his head,
Pretending he just doesn't see?
The answer, my friend, is blowin' in the wind,
The answer is blowin' in the wind."
Em...
Ουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ...!
"All we are is dust in the wind..."
Post a Comment