Saturday, July 01, 2006

Σ' ένα παγκάκι...




...ένα μικρό έτρεχε πάνω-κάτω. Από τη μία άκρη στην άλλη. Ανέβαινε, κατέβαινε, πηδούσε δεξιά - αριστερά. Δεν το προλάβαινα. Μέχρι να εστιάσει η μηχανή είχε κιόλας εξαφανισθεί. Τόση ενέργεια σ ' ενα τόσο δα ανθρωπάκι!




...δυο κορίτσια κάθησαν να ξεκουραστούν από τα πρωινά ψώνια. Μιλάνε, μιλάνε ασταμάτητα. Και έχουν χαμόγελα στα πρόσωπα, αν και δείχνουν κουρασμένες. Είμαι μακριά για να ακούσω τι λένε. Μπορώ όμως να φανταστώ. Σίγουρα για τα ψώνια τις ημέρας, για τα καινούρια παπούτσια, την καινούρια φούστα, για το πάρτυ που θα πάνε και θα τα φορέσουν, για τα αγόρια που περιμένουν πως θα τις προσέξουν. Για ερωτες εφηβικούς και όνειρα και χίλια δυο μικρά κι ασήμαντα που στα δικά τους μάτια φαντάζουν ο κόσμος όλος.





...καθόταν μόνος του και διάβαζε. Κάτι σημαντικό θα ήταν. Δεν ξέρω τι, μα έδειχνε αφοσιωμένος. Θα ήθελα να παω να καθήσω δίπλα του, να τον ρωτήσω τι διαβάζει, να πιάσουμε κουβέντα. Μα ντράπηκα...Έβγαλα από μακριά τη φωτογραφία στα βιαστικά, μη και με καταλάβει, μην του αποσπάσω την προσοχή, μην τον ενοχλήσω, κι έφυγα.

8 comments:

Anonymous said...

Αστο καλό δεν έχω μια φωτογραφία με μένα στο παγκάκι σήμερα δύο ολόκληρες ώρες, έβγαλα φωτό μόνο το δέντρο που είχα απέναντι και το βιβλίο στα πόδια μου για να θυμάμαι . Γάντι του πάω του ποστ σου σήμερα γάντι :)

Η Μικρή Ολλανδέζα said...

όμορφες εικόνες, όμορφα λογάκια

candyblue said...

Σχεδόν μαγικό...ο κόσμος όλος σε ένα παγκάκι!
Ακόμα και όταν δεν υπάρχει εκεί,υπάρχει στα μάτια αυτού που τον αντίκρυσε

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad said...

*Roxanne, να μουν απο μια γωνιά..! ;)

*Μικρή Ολλανδέζα, ούτε οι εικόνες είναι όμορφες, ούτε τα λογάκια.Συνηθισμένα είναι. Μα να, μέσα από τα συνηθισμένα, τα καθημερινά, περνα και η ζωή ολόκληρη. Ακόμη και πάνω σε ενα παγκάκι. Καλημέρα :)

*Candyblue, κάπως έτσι το έχω κι εγώ στο μυαλό μου. Ο κόσμος όλος, η ζωή όλη, από το ξεκίνημά της μέχρι το τέλος, σε ένα παγκάκι. Είναι απίστευτο το τι μπορεί να κουβαλάει πάνω του ένα παγκάκι.
Εχω ξαναγράψει για τα παγκακια και την εμμονη μου με αυτά, μα το έφαγε το ποστ ο καδος ανακυκλωσης του blogger.

mortaki said...

Καλημέρα :-)
Κερνάω μουσική...
English summer rain...
αφιερωμένο στο επόμενο καλοκαίρι που θέλω να το περάσω στο Λονδίνο...ψάχνοντας "home" κοντά στη σχολή...και τριγυρνώντας σαν τα αδέσποτα να μαθαίνω τις μυρωδιές της καινούριας μου πόλης...
Θασαι ακόμη εκεί?
Στα Λονδίνα? Στο παγκάκι?
Mε μια φωτογραφική στο χέρι? :-)

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad said...

English summer rain seems to last for ages,
always stays the same, nothing ever changes..

Nothing ever changes, κι εγώ κάπου εκεί γύρω θα είμαι..έχε το νου σου! ;)

mortaki said...

I will... ;)

Alexandra said...

ειδικά η φωτο με τη μικρή είναι υπέροχη...