H Serenity δραπετεύει. Εγώ πάλι όχι. Δεν μπορώ. Μάλλον γιατί δεν τα πάω καλά με την αντίστροφη μέτρηση. 10, 9, 8.... μετά? 6, 5, 4....Πάμε πάλι...10, 9, 8... Κι αν πλησιάζουν απειλητικά, ας έρθουν. Δε μπορούν να μου κάνουν τίποτα.
Η Roxanne μου είπε να ψάξω να βρω το κουμπάκι. Αυτό λέει, στο μυαλό εκεί μέσα, που όταν το πατάς να, ανοίγει μια τάφρος βαθειά γύρω από σένα και κανείς δε μπορεί να σε φτάσει και να σε πειράξει. Μένουν όλοι και όλα μακριά σου, αποστασιοποιείσαι και έτσι έχεις ήσυχο το κεφάλι σου.
Έψαξα, έψαξα, κουμπί δε βρήκα. Που διάολο τους βάζουν τους διακόπτες? Ενα κορδονάκι βρήκα μόνο να κρέμεται. Είπα να το τραβήξω. Τελικά το φως ήταν...
14 comments:
LOL!!!!
E, ποτέ!!!!
ΥΓ. Ποιος δραπέτευσε, γλυκιά μου... "Η εγχείρηση απέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε"...
Αυτές τις γραμμές φυσικά δεν είμαι εγώ που τις γράφω εγώ, αλλά το φάντασμά μου...
Φιλιά απ' τον άλλο κόσμο... :-pppppp
(Μπα σε καλό μας βραδιάτικα...)
Καλύτερα να το ξανατραβήξεις...Με σβηστά τα φώτα είναι πιο ωραία!
Και φυσικά να διορθώσω και το typo: 'δεν είμαι εγώ που τις γράφω, αλλά το φάντασμααααααααααααα'
:-pppp
*Serenity, ασε τα φαντάσματα παιδακι μου βραδιάτικα! Αντε και για να πάω σπίτι πρέπει να περάσω τον δρόμο με τα δέντρα. Και δεν έχει φώτα εκεί.Και φυσάει απόψε κιόλας. Μη με αγριεύεις από τώρα! :p
*Dark_Morpheus, ναι, πιο ωραία είναι. Φτάνει να μην κουτουλάς στους τοίχους! Όπως και να έχει, το σβήνω για απόψε. Αυριο πάλι.
Καλό σας βράδυ!
Tι έγινε αφησες τη global κι αρχισες τη serenity;
Όριστε?
Λοιπόν αυτό το πόστ δεν έπρεπε να έχει τη φωτογραφία στην αρχή. Έπρεπε να έχει ένα κορδονάκι στο τελος αντι για την τελευταία φράση και να το τραβάει ο ανγνώστης και να εμφανίζεται η φωτό...
Αλλά κι έτσι είναι υπέροχο!
[Πάω να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπό μου.]
Κι όμως υπάρχουν μέσα μας κουμπιά που ικετεύουνε να πατηθούν από κάποιον.
Κι όμως υπάρχουν...
Κάποιος κάποτε μου πάτησε ένα..
Πατάς κουμπάκι...
Ανάβει φωτάκι...
Τραβάς κορδονάκι...
Ανάβει φωτάκι...
Aaaax!
Είδες τι μας έκανε ο Edison???
;)))
Καλημέρα!
Φιλί!
*Eryx-t, ναι, όμορφο θα ήταν να μπορούσα να το κάνω έτσι. Αλλά εγώ δε σκαμπάζω από αυτά! :p
Καλή σου μέρα! :)
*Candyblue, ναι, δίκιο έχεις. Είναι κάποια κουμπάκια που ικετεύουμε να πατηθούν από κάποιον. Αλλά υπάρχουν επίσης και μερικά που παρακαλάμε να μην πατηθούν από κάποιον.Γιατί τότε..
*Mortaki, είδες ο άτιμος?! :D Καλημέρες εκεί στις θάλασσες και στα συννεφάκια σου!
Είναι τελικά εφιάλτης?
Πολλές φορές γίνονται κύκλοι στη ζωή μας, ώσπου να πάρουμε το μάθημά μας. Σαν τη μέρα της μαρμότας...
Η ζωή μου κυκλους κάνει...λες να είμαι πορτοκάλι?
:-)
"πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή και λέει στα παιδάκια νιξ ψωμί"
(ΤΟ άσχετο!)
Αν δεν προστατεψεις το ΕΝΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ κουμπακι σου τότε δύσκολα τα πράγματα....Κι αν είσαι ανοιχτό βιβλίο (όπως....) τότε γίνονται ακόμα χειρότερα!
Αλλα μην το πατησεις για να κρυφτεις!Αυτό ποτέ!Στο λέει ενας φίλος...
*Αλεξάνδρα μου, ανεπίδεκτη μαθήσεως.. :)
*Βρε Αφρικάνε πουλάκι μου, πολύ σοκολατής μου κάνεις για πορτοκάλι.. :p
Σκέφτομαι αυτά που λες πάντως... Να είσαι καλα!
ερασμια! τουρτα σοκολατα με πορτοκάλι!
ωραιότατατατη!
:-)
Post a Comment