Κόκκινο

Αυτό το ποστ είναι κόκκινο. Κόκκινο όπως η ταπετσαρία του δωματίου μου που κοιτώ ώρα τώρα. Χάνομαι στα νερά που κάνει το κόκκινο στους τοίχους μου. Κολυμπώ σε κόκκινες θάλασσες, πιάνω κόκκινα κοχύλια και φτιάχνω με το νου μου σχήματα. Κόκκινα πάντα. Καράβια κόκκινα στον ορίζοντα μου με ανοιχτά πανιά. Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό μου. Ένα κόκκινος δράκος βγάζει κόκκινες φλόγες πάνω από την πόρτα μου. Ένα πουλί με κόκκινα φτερά είναι έτοιμο να πετάξει από το παράθυρό μου. Κόκκινο και το αστέρι εκεί πάνω στη γωνία. Κόκκινη κι η μαργαρίτα που φύτρωσε δίπλα στο κομοδίνο μου.
Αυτό το ποστ είναι κόκκινο. Ακουμπώ τα δάχτυλά μου στον τοίχο και νομίζω πως ξεβάφει σιγά σιγά. Κι είναι σαν να ρουφά το δέρμα μου όλο του το κόκκινο. Και το νιώθω να μπαίνει σιγα σιγά μέσα μου, και να κυλά στις φλέβες μου. Κουβαλά μια περίεργη ζεστασιά μαζί του. Κόκκινη ζεστασιά.
Αυτό το ποστ είναι κόκκινο. Γιατί αντί για αίμα, δες, έχω τώρα μια κόκκινη θάλασσα μέσα μου! Κι αν δεν πνιγώ, θα κάνω ταξίδια μακρινά. Κόκκινα πάντα!