Μην κοιτάς μονάχα, Δες.
Μη φοβάσαι. Μη με φοβάσαι.
Φοβαται κανείς αυτό που δε γνωρίζει, κι αυτό που δε μπορεί να δει.
Τίποτα κρυφό, όλα στο φως. Όλα .
Διαφάνεια θα γίνω να μη βρίσκει χώρο πουθενά να σταθεί η αμφιβολία.
Ανοιξε τα μάτια σου - μια στιγμή αρκεί.
Να περάσει μια λωρίδα φως από την κόρη τους.
Και μαζί της κι εγώ.
Να φτάσω εκεί, πίσω από τα μάτια, στο κέντρο του εγκεφάλου σου.
Και μετά δείξε μου σε ποιά γωνιά να πάω να ακουμπήσω.
Δε θα κάνω φασαρία εκεί μέσα, έχει ήδη αρκετή.
Δε θα μιλώ καθόλου, δε θα σ’ενοχλώ, το υπόσχομαι.
Μου αρκεί μοναχα που θα στέκω σε μια γωνιά του μυαλού σου.
Στα σκοτεινά, κι ας με τρομάζει αυτό.
Θα τους παλέψω τους φόβους μου.
Οι ανασφάλειες μου δε θα με νικήσουν.
Εκεί στα σκοτεινά θα περιμένω.
Όσο χρειάζεται.
Μέχρι να καταλαγιάσει όλος αυτός ο θόρυβος, μέχρι η καταιγίδα να κοπάσει.
Μέχρι να σωπάσουν όλα εκεί μέσα και να μπορείς και πάλι να ακούσεις τη σκέψη μου
Χωρίς να πω κουβέντα...