Tuesday, June 27, 2006

Άσπρο -Μαύρο



Άσπρο και Μαύρο. Πάντα πίστευα στα γκρι. Τίποτα από τα δύο, και τα δύο μαζί. Πάντα προσπαθούσα να κινούμαι στα γκρι. Η σκακιέρα αυτή όμως έχει μόνο άσπρα και μαύρα. Δε μπόρεσα να βρω μια με γκρι και γκρι. Κι εγώ αλογάκι. Δυο βήματα μπρος, μετά ένα στο πλάι για να περάσεις. Δύο βήματα μπρος, ένα στο πλάι. Μερικά μαύρα, μερικά άσπρα. Εσύ σαν τον τρελό, από τη μια γωνία στην άλλη. Στα μαύρα πάντα, ποτέ στα άσπρα. Από γωνία σε γωνία και να σαρώνεις τα πάντα στο πέρασμά σου. Αλωνίζεις λες και είναι όλη η σκακιέρα δική σου. Ξέχασα να σου πω… δική μου είναι! Α, ψέματα, στο έχω πει χιλιάδες φορές… Ξεχνάω γρήγορα. Μα δεν ακούς έτσι κι αλλιώς. Κουμάντο σε ξένες σκακιέρες θα κάνεις? Οκ, όχι και τόσο ξένες, έχεις δίκιο. Αλλά σίγουρα όχι δικές σου. Δυο βήματα μπρος, ένα στο πλάι να μη βρεθώ στο διάβα σου πάλι. Όχι άλλες συγκρούσεις, όχι άλλες αντιπαραθέσεις. Έλα, πέρνα. Τη γλιτώσαμε κι αυτή τη φορά.
Ματ σε πόσες κινήσεις?

6 comments:

Λύσιππος said...

Σκάκι, υπέροχο παιχνίδι για δύο.

Δες και λίγο το Αγγλικό σύστημα αναφοράς, πχ ο αξιωματικός της Βασίλισσας στο 4 του Βασιλιά :)

GLOBAL said...

σε 2 υφέσεις για να γεμίζουν τα αυτιά μουσική.
για τα άλλα δεν ξέρω, γιατί έχω βγει off.

I have been here before said...

χμμμ. . .
γκρι και γκρι. . .
μια μουλωχτή πανδαισία χρωμάτων
σαν να σκέφτομαι: εδώ κ εκεί

Alexandra said...

Ωραίο το γκρι, τώρα τελευταία όμως το κακομεταχειρίζονται...είναι βολικό... Μερικές φορές χρειάζεται άσπρο-μαύρο!

Ο Καλος Λυκος said...

Το μάτ δεν το φοβάμαι...το πάτ είναι που με τσακίζει...

Χρήστος Αθανάσουλας said...

Διαλέγω το μαγευτικό μαύρο (της νιότης). Το γκρί θυμίζει τα χρώματά μου...λίγο πριν το άσπρο, το ολικό των...ήντα!!! :)
Να είσαι καλά!