Thursday, June 29, 2006

Άλλο ένα ποστ αεροδρομίου


Δε θα γράψω πάλι για τον κόσμο που φεύγει, για τον κόσμο που έρχεται. Δε θα γράψω πάλι για τα πρόσωπα τα γελαστα, για τα πρόσωπα τα δακρυσμένα. Ούτε για τις αναμονές, τις προσμονές, τα ατέλειωτα αντίο. Δε θα γράψω πάλι για όλη αυτή την ενέργεια που κουβαλά αυτός ο χώρος. Δε θα γράψω για τίποτα απ' όλα αυτά...

Μα θα κάτσω και θα κοιτώ. Θα κοιτώ μέχρι να φύγει όλο το βάρος απο πάνω μου, να περάσει τον έλεγχο των αποσκευών, τον έλεγχο των διαβατηρίων και να πετάξει. Να πετάξει από πάνω μου, να φύγει μακριά.

Ανάσα. Μεγάλη.
Θέλω να κάτσω κι άλλο. Δε χορταίνω. Ρουφώ λαίμαργα τον αέρα που μου έλειπε. Καθαρό δροσερό αέρα που φέρανε από μέρη ξένα όλοι αυτοί. Κλέβω μια ανάσα από τον καθένα χωρίς να το πάρουνε χαμπάρι. Μια ανάσα μοναχά, δε θα τους λείψει..

Ανάσα. Άλλη μια.
Από που να έχει έρθει αυτή? Μυρίζει καρύδα. Με έχει πάει ήδη αλλού. Στον φοίνικα από κάτω έχω ξαπλώσει και πίνω το κοκτέιλ μου. Δε με νοιάζει τίποτα.

Ανάσα. Άλλη μια.
Μέχρι να βρω και πάλι τις αισθήσεις μου, να βρω τον εαυτό μου. Δε θα μου πάρει πολύ, κάπου εδώ γύρω είναι. Λίγο ακόμη θα κάτσω. Μετά θα φύγω. Θα μπορέσω και πάλι να ανοίξω τα μουδιασμένα μου φτερά, κι ας μην είμαι εγώ που πετάω σήμερα.

Θα θελα να είχα παρέα τώρα. Να μοιραστώ μια ανάσα. Κι άλλη μια. Και μετά να μοιραστούμε μαζί ένα φλυτζάνι ελευθερία. Έχει ωραία γεύση. Κάτι από καφέ μόκα με λίγη κανέλα από πάνω. Θες να δοκιμάσεις?



- Σε κούρασα...?
-......



I hate goodbyes... But I was longing for that one!

7 comments:

Serenity said...

Απολαυστική, όπως πάντα!

Alexandra said...

εμείς έχουμε τις ίδιες αντιδράσεις στα αεροδρόμια...

αδειάζεις και χαλαρώνεις... σαν να είσαι μέρος του όλου, δεν νιώθεις. και αυτό είναι καλό. μόνο που ντρέπομαι να πίνω μόνη μου καφέ...

nonplayer said...

Ωραία προσέγγιση για ένα χώρο που έιναι no-man's-land...

mortaki said...

Και καφέ και μόκα και κανέλλα και όόόόότι γεύση φαντάζεται ο καθένας μας...
η Ελευθερία έχει άλλωστε την καλύτερη γεύση... :-)
...and I want a sip!

GLOBAL said...

Κρίμα που δεν μίλησες. Βέβαια εγώ το βαπτίζω Κρίμα, εσύ Ανάσα Ελευθερία. Με ρίχνεις, το δικό μου έχει μόνο μικρό όνομα, λείπει το επώνυμο βλέπεις.

Ο Καλος Λυκος said...

Χαμηλές Πτήσεις...

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad said...

*Συλβια Ο, καλωσήρθες. :)

*Roxanne μου, φτιάξε καφέ κι έρχομαι! Έχουμε να πουμε πολλά! ;) Σμουτς!

*Serenity, πιάσε κι εσύ ένα! Σμουτς!

*Αλεξάνδρα, αδειάζεις και χαλαρώνεις, ναι.. Εγώ πάλι δε ντρέπομαι καθολου να πινω καφέ μόνη μου. Αν δείτε καμια τρελή να κάθεται μόνη της με ένα μπλοκάκι στο χέρι και να πινει καφέ σε αεροδρόμια, σταθμούς, λιμάνια κτλ κτλ, μιλήστε μου, εγώ θα είμαι. :p

*Maiandre, να είσαι καλά! Καλωσήρθες κι εσύ! :)

*Μortaki, έχουν μείνει δυο γουλιές. Για Λονδίνα δε μου ετοιμάζεσαι εσύ? Αντε έλα να τις πιούμε παρέα ;)

*Νεφέλη, δε σε ρίχνω. Το δικό σου μπορεί να έχει μικρότερο όνομα, είναι όμως πιο βαρύ.. In any case, it's just a matter of perspective..
Τον λόγο εξάλλου στον εξήγησα.

*Λύκε, μόνο χαμηλές..